جدال دل و عقل

یادداشت های من:

بعد از یک جدال اساسی بین عقل و دل ، دل پیروز شد و نهایتا من تصمیم گرفتم یک وبلاگ را بسازم تا بخشی از خاطرات و حال و احوال خودم را در این وب به ثبت برسانم.

راستش را بگویم کسی را ندارم تا با او به درد و دل بپردازم و تنها همدمم خداست اما گاهی دوست دارم حرف هایم را جایی بنویسم تا دلم خالی شود!

من در حالی این وبلاگ را ساختم که عقلم مرا به شدت منع می کرد از ثبت احوالاتم! عقیده او این است که ثبت حال بدت ، کار درستی نیست! خواندن دوباره این نوشته ها خاطرت را آزرده خواهد کرد!

اما خب من قانعش کردم که تمام سعیم را می کنم تا از احوالات خوبم بنویسم و اگر بچه خوبی نبودم حتما حذفش خواهم کرد ;)

فعلا همین

پاسخ:

سلام اول
جایی خواندم:
عقل می گفت که دل منزل و مأوای من است
عشق می گفت که یا جای تو یا جای من است

حرف عقل واقعا روشن و درسته ثبت ناخوشی ها اگه موجب عبرت نشه و زمینه شروع تازه میشه عامل کسالت و سرعت گیر در مسیر حرکت به سمت خدا. عقل مهار دل است دل بی عقل بسیار مضرتر از عقل بی دل است. اول امام همه میفرماید: عقل آن است که بواسطه آن خداوند متعال عبادت و بهشت خدا به دست بیاید. *العقل ما عبد به الرحمن و اکتسب به الجنان*

فاذا عزمت فتوکل علی الله
بسم الله الرحمن الرحیم
بنویسید کار بسیار خوبی است ...

پاسخ یادداشت های من:
سلام . انشاءالله که این عقل چراغ راهم باشه و من هم زاویه دیدم به تدریج تغییر کنه تا در نهایت من هم بتونم زیبا ببینم همه چیزو...