تصاویر مذهبی به مناسبت عید سعید 15 شعبان

تقصیر شما نیست....

که تصویر شما نیست....

من آینه ای پر شده از گرد و غبارم....

نیمه شعبان بر شما مبارک

خدا را شکر بین شهر ما از تو نشان پیداست

کمی از پشت بام خانه ی ما، جمکران پیداست

* * * * *

 اگر هر جای دنیایم دلم در یک خیابان است

همیشه نیمه شعبان دلم در چهار مردان است

* * * * *

خیابانی که دل سرمست یوسف میشود در آن

و با اصرار هی شربت تعارف میشود در آن 

* * * * *

 به پای دل به شوق دیدن دلدار خواهم رفت 

پیاده از حرم با گریه تا گلزار خواهم رفت

* * * * *

حرم...گلزار، احساس صفا تا مروه را دارد

و بالای سرم یک کعبه ی زیبا خدا دارد 

* * * * *

منه بیچاره دنبال تو هستم، چاره من چیست؟ 

تو هستی در میان ما ولی توفیق دیدن نیست 

* * * * *

و می‌دانم مرا که دل به تو بستم تو میبینی

اگر چه اهل پایین شهر قم هستم تو میبینی 

* * * * *

و می‌دانم که حتمأ سر به ما هم میزنی آقا

تو حتی سر به جشن بچه‌ها هم میزنی آقا 

* * * * *

چه می‌شد باز کودک می‌شدم با شور دلتنگی

دوباره کوچه را تزئین کنم با کاغذ رنگی 

* * * * *

و می‌خواند تو را حتی نگاه بچه‌ها آقا

برای کودکان چشم بر راهت بیا آقا

سید حمیدرضا برقعی قمی

راه حفظ اخلاص

حضرت آیت الله بهجت (ره):

در عبادات و تمامی کارها اختیاری راه ندهید، غیر از خدا را و غیر از او را داخل در امور نکنید و همین راه منحصر سعادت است.

در محضر بهجت (ره)

رحلت امام خمینی (ره)

اماما...

هنوز هم از کودکی...

از وقتی بابا مرا با خدا آشنا کرد...

الان بعد از سال های سال...

هر وقت چهره خدا را می خواهم تصور کنم...

تو را با لبخندی در ابرها میبینم...

درباره همراز - قابل توجه همرازان محترم

همراز (ترک خورده):

سلام چتد وقتی است که مطلب جدیدی ازتون ندیدم حیفه فعال باشید اگه میشه خیلی دسته بندی و مرتب از آفات عالم مجازی بگید مطمئنا ما جوونا پاک بودن رو دوستداریم ولی شاید بزنگاها رو نشناسیم بسم الله این گوی و این میدان شده هر شب یک پست کوتاه مشاوره ای اخلاقی بذارید تا بجای یکی دو نفر تعدادزیادی از اهالی عصر ظهور از این دریای معارف سیراب بشن.منتظریم یاعلی علیه السلام

پاسخ همراز:

سلام به شما همراز گرامی
و تشکر بسیار بابت بازدید و خیلی بیشتر بابت اظهار نظر شما
حقیر به علت مشغولیت کاری و تحصیلی همزمان در دو رشته ای که در قمست درباره همراز (پروفایل) نوشتم و توضیحی که در سرآغاز همراز عرض کردم، بنای *همراز* رو بر پاسخ دهی به سوالات و شبهات اهالی عصر ظهور گذاشتیم. یعنی سوخت این وبلاگ سوالات و مطالب خواسته شده توسط همرازان محترم هست. و البته الحمدلله به صورت جاری در ذیل مطالب مستقل (پست ها) سوالاتی پرسیده شده و میشه و جواب ها در حد توان عرض شده. یعنی برخی از پرسش ها رو در قسمت نظرات(کامنت ها) همان جا پاسخ دادیم و به عنوان یک مطلب جداگانه نگذاشتیم (مثلا پرسیدند: تفاوت آرزو و حاجت چیه؟). چون سوالات خاصی که جنبه عمومی تری دارند مثل همین درخواست شما رو به عنوان یک مطلب مفید فایده برای همه دوستان و همرازان عزیز قرار میدیم. 
در خصوص به روز رسانی شبانه هم تقریبا جواب عرض شد. الحمدلله مطالب اخلاقی و مشاوره ای و احکام مبتلا به و... زیاد هست ولی وبلاگ ها و سایت های زیادی تو این عرصه فعالند که فقط مطلب ارسال (آپ) می کنند برای مطالعه و بازدید، اما شاید کمتر پاسخگوی عطش سوالات متنوع بازدیدکننده ها باشند. 
همرازان عزیز به عنوان مثال خیلی ساده کافیه با یک نظر یا سوال مثل مطلب درخواستی شما و انجامش توسط حقیر، یک مطلب جدید به این وبلاگ اضافه کنید. چون سعی ما بر این هست که یک کار کارگاهی و دور همی و دو سویه ولی چند جانبه انجام بشه، فی الواقع این وبلاگ توسط خود همرازان محترم گردانده می شود، با سوالات و مطالب درخواستی. مسلما بین آن چه به جوابش نیاز هست تا آن چه باشد هم خوب است تفاوت هست. سعی ما بر اولی اسن به حول و قوه الهی.
بابت تاخیر ناخواسته در پاسخ عذرخواهی می کنم. درخواست شما هم چشم ان شاء الله... بسیار سوال خوبی است چون متاسفانه به دلیل نبود فرهنگ استفاده صحیح از تجهیزات الکترونیک و خدمات ارتباطی و شبکه های اجتماعی آفت ریشه سوزی دامن گیر اهالی عصر ظهور مخصوصا جوانان عزیز شده. إن شاء الله پس از تدارک مناسب در آینده عرض خواهد شد.
یا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام)

اعیاد شعبانیه مبارک - شعر آئینی

شعبان شد و پیک عشق از راه آمد

عطر نفس بقیة الله آمد

با جلوه سجاد، ابوالفضل و حسین

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

***

شعبان که مَهِ سُرور هر مرد و زن است

تابان ز وجود جلوه چار تن است

هم مولد سجاد و اباالفضل و حسین

هم مولد پاک حجت بن الحسن است

***

ایام نشاط و شور امت آمد

هنگام سرور و اخذ حاجت آمد

در روز سه و چهار ماه شعبان

از جانب حق سه پیک رحمت آمد

میلاد حسین است و ابوالفضل و علی

یعنی که سه منشأ سعادت آمد

آن ماه که ماه حاجتش میخوانند

ما بین دو خورشید امامت آمد

***

تا بال و پر عشق به جانم دادند

در وادی عاشقان مکانم دادند

گفتم که کجاست کعبه‏ی اهل ولا

در گاه حسین (ع) را نشانم دادند

***

برخیز که نور ازلی می آیــــــــد

بر عالم ایجــــاد ، ولی می آید

مجموعه حسن و عشق و ایثار و کرم

یعنی که حسین بن علی می‏آید

***

به جز حسین مرا ملجأ و پناهـی نیست

در این عقیده یقیـــــن دارم اشتباهی نیست

ره نجات حسین است و دوستی حسین

به سوی حق بجز از این طریق راهی نیست

***

نام من سرباز کوی عترت است

دوره‌ی آموزشی‌ام هیئت است

پادگانم چادری شد وصله‌دار

سردرش عکس "علی" با ذوالفقار

ارتش حیدر محل خدمتم

بهر "جانبازی" پی هر فرصتم

نقش سردوشی من یا فاطمه است

قمقمه‌ام پر ز آب علقمه است

اسم رمز حمله‌ام "یاس علی" است

افسر ما فوقم "عباس علی" است

***

هر گل خوشبو که گل یاس نیست

هر چه تلألو کند الماس نیست

ماه زیاد است و برادر بسی

هیچ یکی حضرت عبـاس نیست

حدیث گریه و اشک

امام حسین علیه السلام:

اَلبُکاءُ مِن خَشیةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ؛

گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.

(حیات امام حسین، ج 1، ص 183)

---

پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله:

بُکاءُ الْمُؤمِنِ مِنْ قَلْبِهِ وَ بُکاءُ الْمُنافِقِ مِنْ هامَّتِهِ؛

گریه مؤمن از (درون) دل اوست و گریه منافق از (ظاهر و) سرش.

(الجامع الصغیر، ح 3156)

---

امام هادى علیه السلام:

[اَلْمُؤْمِنُ] یُحْسِنُ وَیَبْکی کَما أَنَّ الْمُنافِقُ یُسیى‏ءُ وَ یَضْحَکُ؛

مؤمن خوبى مى‏کند و مى‏گرید، ولى منافق بدى مى‏کند و مى‏خندد.

(مکارم الأخلاق، ص389)

---

پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله:

البکاء من الرّحمة و الصّراخ من الشّیطان.

گریه از رحمت است و فریاد از شیطانست.

(نهج الفصاحه، ح1113)

---

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

طُوبى لِصُورةٍ نَظَرَ اللّه‏ُ إلَیها تَبکی على ذَنبٍ مِن خَشیَةِ اللّه عز و جل ، لَم یَطّلِعْ على ذلکَ الذَّنْبِ غَیْرُهُ؛

خوشا چهره اى که خداوند به آن مى‏نگرد در حالى که از ترس خدا بر گناهى که کرده مى‏گرید و جز او کسى از آن گناه آگاه نیست .

(بحار الأنوار،ج 93،ص 331،ح 15- منتخب میزان الحکمة، ص78)

---

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم:

فی خُطبه الوَداعِ: ومَن ذَرَفَتْ عَیناهُ مِن خَشیةِ اللّه کانَ لَه بکلِّ قَطرةٍ مِن دُموعِهِ مِثلُ جَبَلِ اُحُدٍ یکونُ فی میزانِهِ مِن الأجْرِ .

- در خطبه حجة الوداع- : هر کس چشمانش از ترس خدا اشک ریزد براى هر قطره اشک او به اندازه کوه احد در ترازوى اعمالش پاداش نهند .

(بحار الأنوار،ج93، ص334،ح 25 - منتخب میزان الحکمة، ص78)
 

---

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم:

سَبعةٌ فی ظِلِّ عَرشِ اللّه عز و جل یومَ لا ظِلَّ إلاّ ظلُّهُ ... ورجُلٌ ذَکرَ اللّه‏َ عز و جل خالیا ففاضَتْ عَیناهُ مِن خَشیةِ اللّه؛

در آن روز که سایه‏اى جز سایه عرش خدا نیست هفت تن در سایه عرش اویند : ... ومردى که در خلوت یاد خداوند عز و جل کند و از ترس خدا اشک از دیدگانش سرازیر شود .

(بحار الأنوار،ج 84،ص 2،ح 71 - منتخب میزان الحکمة، ص78)

---

امام على علیه السلام:

البُکاءُ مِن خَشیَةِ اللّه مِفتاحُ الرَّحمةِ؛

گریستن از ترس خدا کلید رحمت است.

(غرر الحکم،ح 2051 - منتخب میزان الحکمة، ص78)

---

امام باقر علیه السلام:

کانَ‏فیما ناجى بهِ اللّه‏ُ موسى علیه‏السلام على الطُّورِ أن: یا موسى ، أبلِغْ قَومَکَ أ نّهُ ما یَتَقَرَّبُ إلَیَّ المُتَقرِّبونَ بمِثلِ البُکاءِ مِن خَشیَتی ، وما تَعَبَّدَ لی المُتَعبِّدونَ بمِثلِ الوَرَعِ مِن مَحارِمی ، ولا تَزَیَّنَ لی المُتَزیِّنونَ بمِثلِ الزُّهدِ فی الدنیا عمّا بهِمُ الغِنى عَنهُ . فقالَ موسى علیه‏السلام : یا أکرَمَ الأکرَمینَ ، فماذا أثَبتَهُم على ذلکَ ؟ فقالَ : یا موسى ، أمّا المُتَقرِّبُونَ إلیَّ بالبُکاءِ مِن‏خَشیَتی فَهُم فی الرَّفیقِ الأعلى لا یَشرَکُهُم فیهِ أحَدٌ؛

از نجواهاى خداوند متعال با موسى علیه‏السلام در کوه طور این بود : اى موسى ! به قوم خود برسان که تقرّب جویان ، با چیزى مانند گریستن از ترس من ، به من نزدیک نشدند و متعبدان به چیزى مانند پرهیز از حرامهاى من مرا عبادت نکردند و آراستگان ، به چیزى مانند بى‏اعتنایى به چیزهایى از دنیا که بدان نیاز ندارند ، خویشتن را نیاراستند .
موسى عرض کرد: اى گرامیترین گرامیان! چه چیز آنان را در این راه ، استوار و ثابت قدم گرداند ؟ فرمود : اى موسى ! امّا آنان که با گریستن از ترس من جویاى تقرّب به من هستند ، در اعلى علیّین‏اند و هیچ کس در این (مرتبه) با آنان شریک نیست .

(ثواب الأعمال، ج1، ص 205 - منتخب میزان الحکمة،ص 464)

 

---

امام على علیه السلام:

بُکاءُ العُیونِ وخَشْیَةُ القلوبِ مِن رَحْمَةِ اللّه تعالى ذِکرُهُ ، فإذا وَجَدتُموها فاغتَنِموا الدُّعاءَ؛

گریه چشمها و ترس دلها نشانه رحمت خداى بلندنام است . هرگاه این دو را در خود یافتید دعا کردن را غنیمت شمرید .

(مکارم الأخلاق،ج 2، ص 96، ح 10 - منتخب میزان الحکمة، ص78)

---

امام سجّاد علیه السلام:

ما مِن قَطرةٍ أحَبَّ إلى اللّه عز و جل مِن قَطْرَتَینِ : قَطرةُ دَمٍ فی سبیلِ اللّه ، وقَطرةُ دَمعَةٍ فی سَوادِ اللّیلِ ، لا یُریدُ بها عبدٌ إلاّ اللّه‏َ عز و جل؛

هیچ قطره‏اى نزد خدا محبوبتر از این دو قطره نیست : قطره خونى که در راه خدا ریخته شود و قطره اشکى که براى خدا در دل شب فرو افتد .

(بحار الأنوار، ج 69، ص 378، ح31 - منتخب میزان الحکمة، ص 78)

---

امام صادق علیه‏السلام :

ما مِن شیءٍ إلاّ ولَهُ کَیْلٌ أو وَزنٌ إلاّ الدُّموعَ ، فإنّ القَطرةَ مِنها تُطْفِئُ بِحارا مِن نارٍ ، وإذا اغْرَوْرَقَتِ العَینُ بمائها لَم یَرْهَقْ وَجهَهُ قَتَرٌ ولا ذِلَّةٌ ، فإذا فاضَتْ حَرَّمَهُ اللّه‏ُ على النّارِ ، ولَو أنّ باکیا بکى فی اُمَّةٍ لَرُحِموا؛

هر چیزى پیمانه و وزنى دارد مگر اشکها؛ زیرا قطره‏اى اشک دریاهایى از آتش را فرو مى‏نشاند . و هرگاه چشم در اشک خود غرق شود ، گَرد هیچ فقر و ذلّتى بر چهره آن ننشیند . و هرگاه اشکها سرازیر شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند . و اگر گرینده‏اى در میان امتى بگرید همه آن امّت مشمول رحمت مى‏شوند .

(بحار الأنوار، ج 93، ص 331، ح 14 - منتخب میزان الحکمة، ص 78)

---

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم:

مِن عَلاماتِ الشَّقاءِ جُمودُ العَینِ؛

از نشانه‏هاى شقاوت و بدبختى خشکیدگى چشم است .

(بحار الأنوار، ج 70، ص 52، ح 11 - منتخب میزان الحکمة، ص 78)
 

---

امام على علیه السلام:

العُبودیَّهُ خَمسَهُ أشیاءَ : خَلاءُ البَطنِ ، وَ قِراءةُ القرآنِ، وقِیامُ اللَّیلِ ، والتَّضَرُّعُ عِندَ الصُّبحِ ، والبُکاءُ مِن خَشیَةِ اللّه؛

بندگى در پنج چیز اســت : اندرون از طعام تهى داشتن ، قرآن خواندن ، شب را به عبادت گذراندن و هنگام صبح زارى کردن (به درگاه خداوند) و گریستن از ترس خدا .

(مستدرک الوسائل، ج 11، ص 244، ح 12875 - منتخب میزان الحکمة، ص 354)

---

امام على علیه السلام:

ما جَفَّتِ الدُّموعُ إلاّ لقَسوةِ القلوبِ ، وما قَسَتِ القلوبُ إلاّ لِکَثْرةِ الذُّنوبِ؛

چشمها نخشکید مگر بر اثر سخت دلى و دلها سخت نشد مگر به سبب گناه زیاد.

(بحار الأنوار، ج 73، ص 354، ح 60 - منتخب میزان الحکمة، ص 78)

---

امام صادق علیه السلام:

طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ فی التَّفَکُّرِ والبُکاءِ ، وطَلَبتُ الجَوازَ علَى الصِّراطِ فوَجَدتُهُ فی الصَّدَقَةِ ، وطَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ فی صَلاةِ اللَّیلِ؛

روشنایى دل را جوییدم و آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم و گذر از صراط را جوییدم و آن را در صدقه دادن یافتم و نورانیّت چهره را جوییدم و آن را در نماز شب یافتم .

(مستدرک الوسائل، ج 12، ص 173، ص 13810 - منتخب میزان الحکمة، ص 572)

اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم

حجاب در خانواده

همراز:

سلام و درود بر شما.
یک سوال: برای یک دختر در خانه ی پدرش، در صورتی که برادری نداشته باشد، حد لباس و پیراهن چیست؟...
بیشتر منظورم به بلوز و آستین آن است.
-ضمنا از حضرت آقا تقلید می کنم.-

پاسخ همراز:

سلام به شما حد پوشش هر دختر و زن مسلمان در مقابل محارم و نامحرمان کاملا روشن است که خودتون هم مطلعید که برای نامحرم فقط صورت و کف دو دست جایز است پوشیده نشود و جالب است بدانید مسنحب است دو برآمدگی کف دست زنان (یعنی از زیر انگشت شست تا زیر انگشت کوچک دست) پوشیده شود.و برای محارم بجز همسر کاملا یکسان است یعنی بین پدر و پدربزرگ و برادر و عمو و دایی زنان هیچ تفاوتی از نظر حکم شرعی نیست. یعنی بجز پشت و جلو بدن نگاه به بدن محارم جایز است. ولی یکسان بودن و تفاوت نداشتن از حکم شرعی دلیل بر راحتی کامل و یا حتی عادی نمی شود یعنی اگر محارم نعوذ بالله به قصد بد نگاه کنند با نامحرمان هیچ تفاوتی ندارند تا جایی که اگر یقین به سوء نظر شخصی پیدا شد حتی وجه و کف دو دست زا نیز باید از او پوشاند.    

     پوشش در منزل به عرف بستگی دارد (عرف خانواده اسلامی نه عرف مسموم) یعنی در عرف اسلامی با اینکه مادر به پسر محرم است و پدر به دختر اما حیای اسلامی اقتضاء می کند که افراد خانواده از پوشیدن لباس های نازک یا تنگ و بدن نما پرهیز کنند. کما این که مراتب عدم رعایت این نکته به آفات خانمان برانداز غیر قابل جبرانی ختم شده که موارد آن به وفور قابل عرض و مشاهده است...     

     پس نه پوشیده کامل مثل حجاب در مقابل نامحرمان و نه برهنه یا نیمه برهنه ولو مقابل محارم...از این نکته غافل نشوید که جایز به معنی واجب نیست یعنی اگر دیدن مو یا بدن کسی برای دیگری از نظر شرعی جایز است الزاما نیازی به کشف حجاب آن نیست....دقت کنید نه افراط و نه تفریط، اقتضای عرف یک لباس با پوشیدگی و رنگ و مدل و سایز متناسب است نه چشم برانگیز و نه زننده چشم...

همراز:
سلام عیکم

فقط مزاحم شدم که بگویم ممنونم از حسن توجه شما...

حالا دیگر گوشه ذهنمان "همراز" را واقعا مکانی برای طرح پرسش هایی مهم تر از این میبینیم...

اجرکم عند الله.

التماس دعای واقعی،

یا حق.

رابطه اشک و قلب

همراز:

سلام...
من وقتی میرم مراسم دعا و تو اون مراسم مثلا میگن که تاکید شده که این قسمت دعا حتما قطره اشکی بریزید... حتی شده چشماتون نمناک بشه تا....
گاهی پیش میاد که من اصلا نمی تونم تو اون لحظه اشکی بریزم یا چشام نمناک بشه... مواقع تنهایی هنگام دعا راحت تر اشک میریزم تا موقع حضور در این مراسم...
میخام بدونم اون لحظه های ناب دعا توی مراسم (که همه بدون روضه هم  اشکشون جاری میشه) اگه کسی اشکش جاری نشه این حالتش ناشی از گناهانش هست و تیره شدن قلبش؟

پاسخ:

سلام به شما و همه همرازان محترم
ضمن عرض تبریک حلول ماه پیامبر رحمت (صلی الله علیه و آله و سلم)، ماه  شعبان المعظم و اعیاد شعبانیه این که در مورد برخی از ادعیه یا اعمال، شروط یا حالات خاصی توصیه شده به خاطر اجر کامل بردن و نهایت بهره مندی از فیض آن عمل یا دعا هست. در مورد سوالتون باید عرض کنم، خیر. الزاما اشک نریختن نشانه قساوت قلب نیست هر چند یکی از نشانه های آن پایان نعمت اشک است. گناه (و حتی مکروهات به شکل خفیف) موجب می شود تا قلب انسان (منظور روح جان آدمی است نه واحد پمپاژ خون در بدن) از لطافت و سبکی و نشاط معنوی اش به مرور کم شده و به سمت سختی و قساوت میل کند.
     برای نعمت اشک به قرینه مطالب فوق بایستی یک روح زقیق و قلب لطیف فراهم کرد در یک کلام ساده با انجام واجبات و ترک محرمات (و در پله بالاتر رعایت مستحبات و مکروهات، البته برای کسی که رعایت آن ها او را از واجباتش عقب نیندازد) ایمان در دل انسان مسلمان رسوخ می کند و با استمرار تقوای الهی درجه ایمان رفته رفته بالاتر می رود تا جایی که یکی از نشانه های ایمان گریه بر حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام شمرده شده است.
      برای راه کار عملی علاوه بر انجام واجبات و ترک محرکات اگر گریه یا قطره اشک یا حتی جمع شدن اشک در چشم حاصل نشد، توصیه اهلبیت علیهم السلام به تباکی است که گاهی اجر نظیر اجر گریه کنندگان را دارد. تباکی یعنی تظاهر به بکاء یعنی سر را پایین انداختن و دست را برپیشانی نهادن مانند عزادارن در حال گریه. که خود حاوی نکات عمیقی است مثل این که برای رسیدن به اصل و مغز و باطن هر چیز(گریه و رقت قلب) باید از ظاهر آن(یعنی تباکی) چیز عبور کرد. پس به عنوان مثال برای عمل به قرآن و رسیدن به باطن آن باید از تلاوت و قرائت ظاهری آن عبور کرد...
     یک نکته محضر شما و دیگر عزیزان هم سن و سال عرض کنم که یک یکی از عوامل تخدیر و سستی قلب گوش دادن به موسیقی است حتی موسیقی هایی که حزین بوده و با آن اشک انسان جاری شود چون عامل اشک در این مواقع تحریک سیستم عصبی است از طریق قوه شنوایی و این باعث عدم خلوص اشک می شود بخلاف گریه ی معرفتی که از قلب انسان سرچشمه گرفته و از آن می جوشد... در روایت آمده که علامتی برای ایمان بالا گفته اند که اگر نام «حسین» علیه السلام را برای مومنی ببرند قلبش می شکند و ناخودآگاه اشکش جاری می شود...
اللهم ارزقناه...
گریه کنندگان بر اباعبدالله الحسین علیه السلام خوب می دانند...

     به همین مناسبت یک مجموعه حدیث با موضوع گریه و اشک بر امام حسین علیه السلام إن شاء الله قرار خواهیم داد...

حضور قلب در نماز

حضرت آیت الله بهجت (ره):

     یکی از عوامل حضور قلب این است که در تمام بیست و چهار ساعت، باید حواس خود را کنترل کنیم؛ زیرا برای تحصیل حضور قلب، باید مقدماتی را فراهم کرد! گوش، چشم و هم چنین سایر اعضاء و جوارح خود را کنترل کنیم!

*در محضر بهجت (ره)*