شهادت پیامبر اعظم و فرزندانش علیهم السلام تسلیت باد

شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام

زیر پایش خدا غزل می ریخت

غزلی را که از ازل می ریخت

آن امامی که تا سحر امشب

روی لب های من غزل می ریخت

شب شعر مرا چه شیرین کرد

بین هر واژه ای عسل می ریخت

آن که در جیب کودکان یتیم

قمر و زهره و زحل می ریخت

آن کریمی که در پیاله دست

هرچه می ریخت لم یزل می ریخت

از هر آن کوچه ای که رد می شد

حسن یوسف در آن محل می ریخت

تیغ خشمش ولی به وقت نبرد

رنگ از چهره اجل می ریخت

شتر سرخ را به خون غلتاند

لرزه بر لشگر جمل می ریخت

آن امامی که روز عاشورا

از لب قاسمش عسل می ریخت

سید حمیدرضا برقعی قمی

میلاد شمس الشموس امام رضا علیه السلام مبارک باد

 

چشم در تاثیر زیبایی از ابرو کمتر است

مستی ابروی یار از گیسوی او کمتر است

اصل زیبایی ست این که پلک در بالای چشم

شک کند در صحن از امثال جارو کمتر است

یا به وقت بی خودی زائر به دور مرقدت

حس کند که از خودش هشتاد کیلو کمتر است

بارها در تنگ آغوش ضریحت دیده ام

فاصله بین من و روح من از مو کمتر است

با حساب دنیوی در این حرم سر خم نکن

چون بهای چار زانو از دو زانو کمتر است

بس که با نیت نخوردی زود باور می کنی

آب سقاخانه از یک مشت دارو کمتر است

از خودت بگذر به ترفندی که در این بارگاه

عارف بالله هم گاهی از آهو کمتر است

شعر:  مهدی رحیمی

میلاد غریب آل عبا امام حسن مجتبی علیه آلاف التحیة والثناء مبارک باد

*شعر میلاد امام حسنم علیه السلام:

همدم یار شدن دیده تر می خواهد
پیر میخانه شدن اشک سحر می خواهد

عاشقی کار دل مصلحت اندیشان نیست
قدم اول این راه جگر می خواهد

بال و پرهای به دور و بر شمع ریخته گفت:
بشنود هرکه ز معشوق خبر می خواهد

هرکه عاش شده خاکستر او بر باد است
عاشق از خویش کجا رد و اثر می خواهد

هنر آن نیست نسوزی به میان آتش
پر زدن در وسط شعله هنر می خواهد

در ره عشق طلا کردن هر خاک سیاه
فقط از گوشه چشم تو نظر می خواهد

ظرف آلوده ما در خور سهبای تو نیست
این ترک خورده سبو رنگ دگر می خواهد

زدن سکه سلطانی عالم، تنها
یک سحر از سر کوی تو گذر می خواهد

تا زمانی که خدایی خدا پابرجاست
پرچم حسن حسن در همه عالم بالاست

در کرمخانه حق سفره به نام حسن است
عرش تا فرش خدا رحمت عام حسن است

بی حرم شد که بدانند همه مادری است
ورنه در زاویه عرش مقام حسن است

بس که آقاست به دنبال گدا می گردد
ناز عشاق کشیدن ز مرام حسن است

دست ما نیست اگر سینه زن اربابیم
این مسلمانی ایران ز کلام حسن است

هرکه خونش حسنی شد ز خودی حرف شنید
غربت از روز ازل باده جام حسن است

حرم و نام و وجودش همه شد وقف حسین
هرحسینیه که بر پاست خیام حسن است

او چهل سال بلا دید بماند اسلام
صبر شیرازه اصلی قیام حسن است

ما گدائیم ولی شاه کریمی داریم
هرچه داریم ز تو یار قدیمی داریم

تاخدا با همه حُسن خود املایت کرد
چون جلالیت خود آیت عظمایت کرد

تا که در صورت تو عکس خودش را بکشد
همچونان روی نبی این همه زیبایت کرد

تا که قرص قمر ماه علی کامل شد
پرده برداشت ز رخسار و هویدایت کرد

تا ثمر داد نهالی که خدا کاشته بود
باهمه جلوه تو را شاخه طوبایت کرد

ریخت آب و سر مشک از کف هر ساقی رفت
بسکه مستانه و مبهوت تماشایت کرد

تا که اثبات شود بر همگان ابتر کیست
پسر ارشد صدیقه کبرایت کرد

تاشوی بعد علی میر بنی هاشمیان
صاحب صولت و شخصیت طاهایت کرد

بسکه ذات احدی خاطر لعلت می خواست
شیر نوش از جگر حضرت زهرایت کرد

با تو سرچشمه کوثر شده زهرا یاهو
کوری عایشه مادر شده زهرا یاهو

شاعر: قاسم نعمتی

تصاویر مذهبی به مناسبت عید سعید 15 شعبان

تقصیر شما نیست....

که تصویر شما نیست....

من آینه ای پر شده از گرد و غبارم....

نیمه شعبان بر شما مبارک

خدا را شکر بین شهر ما از تو نشان پیداست

کمی از پشت بام خانه ی ما، جمکران پیداست

* * * * *

 اگر هر جای دنیایم دلم در یک خیابان است

همیشه نیمه شعبان دلم در چهار مردان است

* * * * *

خیابانی که دل سرمست یوسف میشود در آن

و با اصرار هی شربت تعارف میشود در آن 

* * * * *

 به پای دل به شوق دیدن دلدار خواهم رفت 

پیاده از حرم با گریه تا گلزار خواهم رفت

* * * * *

حرم...گلزار، احساس صفا تا مروه را دارد

و بالای سرم یک کعبه ی زیبا خدا دارد 

* * * * *

منه بیچاره دنبال تو هستم، چاره من چیست؟ 

تو هستی در میان ما ولی توفیق دیدن نیست 

* * * * *

و می‌دانم مرا که دل به تو بستم تو میبینی

اگر چه اهل پایین شهر قم هستم تو میبینی 

* * * * *

و می‌دانم که حتمأ سر به ما هم میزنی آقا

تو حتی سر به جشن بچه‌ها هم میزنی آقا 

* * * * *

چه می‌شد باز کودک می‌شدم با شور دلتنگی

دوباره کوچه را تزئین کنم با کاغذ رنگی 

* * * * *

و می‌خواند تو را حتی نگاه بچه‌ها آقا

برای کودکان چشم بر راهت بیا آقا

سید حمیدرضا برقعی قمی

اعیاد شعبانیه مبارک - شعر آئینی

شعبان شد و پیک عشق از راه آمد

عطر نفس بقیة الله آمد

با جلوه سجاد، ابوالفضل و حسین

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

***

شعبان که مَهِ سُرور هر مرد و زن است

تابان ز وجود جلوه چار تن است

هم مولد سجاد و اباالفضل و حسین

هم مولد پاک حجت بن الحسن است

***

ایام نشاط و شور امت آمد

هنگام سرور و اخذ حاجت آمد

در روز سه و چهار ماه شعبان

از جانب حق سه پیک رحمت آمد

میلاد حسین است و ابوالفضل و علی

یعنی که سه منشأ سعادت آمد

آن ماه که ماه حاجتش میخوانند

ما بین دو خورشید امامت آمد

***

تا بال و پر عشق به جانم دادند

در وادی عاشقان مکانم دادند

گفتم که کجاست کعبه‏ی اهل ولا

در گاه حسین (ع) را نشانم دادند

***

برخیز که نور ازلی می آیــــــــد

بر عالم ایجــــاد ، ولی می آید

مجموعه حسن و عشق و ایثار و کرم

یعنی که حسین بن علی می‏آید

***

به جز حسین مرا ملجأ و پناهـی نیست

در این عقیده یقیـــــن دارم اشتباهی نیست

ره نجات حسین است و دوستی حسین

به سوی حق بجز از این طریق راهی نیست

***

نام من سرباز کوی عترت است

دوره‌ی آموزشی‌ام هیئت است

پادگانم چادری شد وصله‌دار

سردرش عکس "علی" با ذوالفقار

ارتش حیدر محل خدمتم

بهر "جانبازی" پی هر فرصتم

نقش سردوشی من یا فاطمه است

قمقمه‌ام پر ز آب علقمه است

اسم رمز حمله‌ام "یاس علی" است

افسر ما فوقم "عباس علی" است

***

هر گل خوشبو که گل یاس نیست

هر چه تلألو کند الماس نیست

ماه زیاد است و برادر بسی

هیچ یکی حضرت عبـاس نیست

ارسال شده در روز جمعه توسط یک همراز محترم

ارسال شده توسط همراز به نام ...... :

جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد
ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد

بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم
مانده ام بی تو چرا باغچه ام گل دارد

شاید این باغچه ده قرن به استقبالت
فرش گسترده و در دست گلایل دارد

تا به کی یکسره یکریز نباشی شب و روز
ماه مخفی شدنش نیز تعادل دارد

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت
یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد

هیچ سنگی نشود سنگ صبورت ، تنها
تکیه بر کعبه بزن ، کعبه تحمل دارد...

 سید حمیدرضا برقعی عزیز همشهری خودمان